Een nieuwe week.

Zo, zondagavond, 22.51u.
Nog even achter de pc, zometeen lekker naar bed.
Ik ben moe, het was best een "zware" week.
En dan meer zwaar in geestelijke zin, mijn hoofd was druk, 'k had weinig rust in mijn koppie.
En nee, das niet erg, het zorgt ervoor dat je nadenkt over dingen, en dat is goed.
Maar toch hoop ik dat deze week wat "rustiger" wordt.
Ik hoop ook dat Daniël wat lekkerder slaapt, hij is zooo onrustig 's nachts.
Zo zielig voor hem, en ons ventje kan er ook niets aan doen.
Waarschijnlijk weer tanden ofzo, allerlei aanwijzing krijgen we wel in die richting.
En ook het eten gaat zo slecht, het avond eten.
Maar goed, zo lang ie maar drinkt, en z'n pap en broodje eet, vind ik het niet zo'n drama geloof ik.

Ik wil nog 1 ding zeggen.
Dankjewel Jelle-Jan, dat je van me houdt, en er voor me bent.
Dankjewel dat je me zo steunt, en dat je voor me zorgt.
Dankjewel dat je nooit boos op me bent, en dat je zoveel geduld hebt met me.
Ben zo dankbaar dat je mijn man bent, en een geweldige vader voor Daniël.
Ik hou van jou, en ik hoop dat je dit nooit meer vergeet!
Je bent de liefste, leukste, mooiste, knapste, superste, geweldigste...
Een Gods-geschenk, speciaal voor mij.
Wil je nooit meer kwijt, en God Zij alle dank! dit zal ook nooit gebeuren!!!!
Dankjewel voor jou!

Op naar een nieuwe week....
Weltrusten

Ik kan alleen staan!!

tjieieieiesssssss

Kiekeboe!

4 tandjes alweer

Daniël en mr. Jummy