zondag 27 juni 2010

En nu? Even rust!

Dag lieve lieverds allemaal!
Weer te lang geleden, maar goed, zo gaan die dingen.
We hebben het echt druk gehad afgelopen week, eigenlijk was er elke dag wel wat.
En hoe ik ook probeer van dag tot dag te leven, als ik maandag weet dat vrijdag een drukke dag wordt kost me dat een hoop energie die week,
en das dan nog alleen het idee eraan.
Drukte... Ik kan er maar slecht tegen.
Vroeger, oh men, vroeger... Ja mensen, ben nu 26 alweer, dus die termen beginnen in mijn leven ook steeds meer plaats in te nemen.
Maar, vroeger dus, kon ik nachten achter elkaar wakker blijven, feesten, drinken, dansen, en heerlijk uit mijn dak gaan eigenlijk zonder daar echt last van te hebben.
Nu wordt ik al moe van de gedachte als ik een dag meerdere dingen moet, bijv een boodschapje, een bezoekje aan een dokter en nog een bakkie doen bij een vriendin.
Terwijl dat toch helemaal niet veel is?
Balen! Dat doe ik er flink van! Ik wil 1000 veel energie hebben, en er niet 1000 veel van missen. Ik wil niet steeds "even weg" ervaren als een iets met een enorme drempel. En wat ik helemaal niet wil is last hebben op maandag van iets dat die vrijdag gaat gebeuren! Heeft iemand een goede tip?? Ik houdt me aanbevolen!

Afgelopen donderdag was het dan zover, de bronchoscopie stond op de planning.
Met knikkende knietjes naar het ziekenhuis, met JJ, zonder de boys (mijn mam was hier bij ze thuis, waarvoor dank!!) op naar de 1e verdieping afd 1.06.
Na me aangemeld te hebben werd er nog even de mantoux die maandag gezet was afgelezen, maar dat was allemaal niet zo spannend,
er was ook niets meer van die hele injectie te zien.
Toen maar in de wachtkamer zitten, wachten...
(Zegt de vrouw aan de balie "Gaat u maar lekker rustig zitten mevrouw, de dokter komt u zo halen".... Rustig?! Donders, er wordt straks een slang door mijn strot naar binnen gewurmt, hoe kan ik nou rustig zitten wachten?! En dan heb ik ook nog eens vanaf 7u niets meer gegeten en gedronken, ik mocht alleen een droge cracker en een slappe kop thee, ben zo slap als een vaatdoek mens!)
Maar, ze bedoelen het lief he... Alleen op dat moment voelde ik me verre van relaxed.
Geeft niet, die lieve mevrouw doet dr werk, waarvoor dank, en dat ik me zo voelde kon zij natuurlijk ook niets aan doen.
Maar, dat ik zo nuchter moest zijn was echt naar, en ik mocht ook pas 3 uur na dat onderzoek weer drinken en eten, dus van 7u tot 17u geen drinken en eten,
das best lang zeg! Maar goed.
Ik zat, naast mijn lieve JJ, op een prachtige groene stoel. Wachten duurt vaak lang, en ook nu, dus ik moest gewoon even geduld hebben.
Om 10 over half 2 kwam er een meneer mij halen, die me mee nam naar een kamer met een groot wit bed in het midden. De schoenen (slippers in mijn geval, door die ellendige huidaandoening heb ik voeten als olifantepoten, en kan ik geen schoenen meer aan) mochten uit, en ik mocht, wederom rustig, in bed gaan liggen.
Voelde mijn hart al wel wat omhoog klimmen, en ik ging onrustig ademen.
Deze meneer ging me alles uitleggen. Eerst een pilletje valium om rustig te worden, dan een prik in mijn been om de speekselaanmaak in mijn mond te verminderen. Hierna een spray in mijn mond, daarna eentje in mijn keel. Tot slot nog een spray en een gel in mijn neus, en daarna moest ik maar rustig ademhalen.
Tja... eeeh...
Ik kreeg een knijper op mijn vinger, hierdoor kon ik op een kastje zien hoe hard mijn hart sloeg. Op een gegeven moment klom het naar de 160, toen zeiden ze dus dat ik even wat rustig moest worden.... Haha! Hoe dan?!
Die lieve meneer ging vragen naar kinderen, vakantie, liefde enz, en daar werd ik wat ontspannen van. 'We gaan beginnen hoor mevrouw'! Ok...
Een slang, met een heeeeel fel lichtje er voorop, door mijn neus in mijn luchtpijp naar mijn longen. En ik kon alles meekijken op een beeld boven mij. Wel grappig hoor, om te zien, alleen begon die valium zijn werk te doen en werd ik toch wat suffig. Heb dus niet alles heel goed kunnen volgen, ook omdat ik me goed moest concentreren op mijn ademhaling, dat ging ook niet helemaal super.
Ze zijn ongeveer 15 a 20 minuten met die slang binnen geweest, eerst in mijn rechterneusgat, maar die was te smal, dus na enig drukken trekken en duwen toch maar eruit en in het andere neusgat proberen. Ook deze was smal, maar net breed genoeg voor de slang, lucky me...
Wat ik heel benauwd vond was dat ze af en toe een vloeistof door die slang in mijn longen spoten, en deze ook direct weer opzogen, om weefsels mee te krijgen ofzo.
Beetje een rot gevoel was dat, evenals het knippen van 2 stukjes uit mijn long, was ook niet echt prettig, en rustig werd ik er helemaal niet van :P
Toen het klaar was mocht ik alle troep die ik ophoestte nog heerlijk in een bakje spugen, en toen rustig omhoog komen zitten.
Ze zeiden allerdrie dat ik het supergoed had gedaan ondanks dat ik een enorme hartslag had en een verkeerde ademhaling, ze waren trots op me.
En, dat is dan best even fijn om te horen, hoe gek ook,
want dat zeggen ze vast tegen iedereen.
Maar, lieve mensen, ik heb het gehad, YES!
Was suf van de valium, geen idee wat stoned zijn is maar ik denk dat ik me zo voelde, haha. Mijn lieve JJ was bij me, gelukkig, en we zijn kalm aan in het zonnetje naar de auto gelopen. Thuis was mama er, en dat was ook erg fijn, want ik had er op dat moment niet alleen voor willen staan.
Heb wel wat last van bloed ophoesten gehad, en mijn rechterlong (waar ze in geknipt hebben)voel ik nog steeds, maar verder... Men, wat een opluchting dat dit achter de rug is! Het is te doen hoor, een bronchoscopie, maar prettig is het zeker niet.
Heb toch liever een zenuwbehandeling bij de tandarts :P (as dinsdag heb ik er weer eentje, bofferd dat ik ben).

Vrijdag was ik jarig, whiehoeee!
26 dus alweer, ik kruip naar de 30 zo langzamerhand.
Maar, dan begint het pas hoor ik wel eens,
dus laat ik daar nou maar gewoon lekker naar uitkijken :)
Het was een fijne dag, mama was er dus al, papa en Ben kwamen, schoonmams en schoonpaps waren er, en die avond kwamen nog wat vrienden.
Van Daniël kreeg ik een prachtige verftekening die hij op school had gemaakt, en ovenwanten, en nog leuke grijze doosjes voor straks in ons nieuwe huis.
Van JJ heb ik een mooi jurkje gekregen, die ik die avond ervoor nog zelf had uitgezocht. Moet er wel een beetje aan wennen nog, hij is strak en vrij open, maar ik heb er alleen nog maar positieve reactie op gehad.
Verder kreeg ik geld van mijn ouders, schoonouders en vrienden. Van mijn broer kreeg ik een pandora-bedel in vorm van een dolfijntje, die vond hij zelf het schattigst :) Echt superattent Ben, dank je!
Van Wil en Lin kreeg ik ook een bedel, in vorm van een kerk, waarvoor ook mijn grote dank! Het is zo leuk dat zo al die bedeltjes hun eigen betekenis krijgen doordat je ze van iemand krijgt, of dat je er zelf een betekenis aan hebt gegeven.
Zo heb ik gister direct het grootste deel van mijn geld maar ingeruild voor 2 bedels en 2 stoppers, superleuk! En zo raakt ie steeds voller..
Ik wil nu graag nog 2 alfabet-bedels, met een D en een T, maar die ik wil zijn €72 per stuk, dus daar moet ik nog even voor sparen :)
Maar, dat is juist ook leuk!

Gisteren hebben we 2 bezichtigingen gedaan, spannend vond ik dat!
Maar oh zo heerlijk om dit met JJ te doen, ben zo gelukkig met hem!
Het is heerlijk zo ons leventje in ons nieuwe huis samen te beginnen, met onze 2 prachtige boys een nieuw leven opbouwen in een nieuwe plek met ook nieuwe mensen.
Deze 2 waren in Nieuwerkerk, het is en blijft toch wel de plek waar ik heel graag zou willen wonen hoor! Maar, eerst even 10 juli afwachten, dan hopen we dat onze kopers de financiering rond hebben en kunnen we zelf serieuzere stappen ondernemen.

Goed, het is kwart voor 10, ik ga Daniël bij de tv vandaan trekken en us even iets leuks met hem doen. Ik plaats nog even een paar foto's van mijn armband.
En daarna? Ik geloof dat ik er maar lekker rustig aan probeer te doen vandaag... Haha!



woensdag 16 juni 2010

Brilhoesje nummer 1


Via MiekK's blog kwam ik deze tutorial tegen, waarmee ik direct maar aan de slag ben gegaan. Superleuk om te doen, en ook legt ze het supergoed uit. Ik ben er blij mee!

maandag 14 juni 2010

CT-scan

Vanochtend de ct-scan gehad, fieuw :D
Het is me echt 100% meegevallen, gelukkig maar!
Infuus prikken was een beetje lastig, mijn aders zijn heeeeeel dun, dus dat gaat ook met bloedprikken enzo altijd fout.
Maar, na een paar keer prikken zat ie goed in, en konden ze beginnen.
Raar joh, die vloeistof.
Lig je op een bank, dat apparaat komt over je heen zoemen, en opeens krijg je het BLOEDHEET! WHAAAA! En dan, als klap op de vuurpijl, krijg je ook nog het gevoel alsof je in je broek plast... Heel fijn!
Heb die dokter maar even vragend aangekeken of het echt niet zo was, maar hij lachte en zei dat de bank nog droog was, gelukkig maar.
Vandaag maar veel water drinken zodat die vloeistof gauw mijn lijf weer uit is, heb er maar een vieze smaak van in mijn mond, maar ook dit is normaal zei de dokter.

Nou, nummer 1 alweer gehad, volgende week maandag longfunctie-testen en mantoux, dolle pret. Ach, beetje blazen en een prikkie, dat kan deze dame wel aan.
Heb er tenslotte ook 2 kids uitgekregen, dan is dit een makkie toch?!

Tobias slaapt nog, Daniël zit op de peuterschool.
Moet zo nog even pinnen, hij heeft schoolfoto's, zo cool!
Zijn eerste schoolfoto's...

Heb een enorme was liggen hier, moet het opvouwen, maar zin heb ik er niet in.
Vrijwilligers? :P
Ach, als je er even achter gaat zitten is het zo gebeurd. Als je tenminste dan ook gaat vouwen, want met alleen erachter zitten kom je ook niet ver.

Nog even een fotootje van de boys, en dan maar us wat doen.
Straks Daniël weer halen, vanmiddag maar lekker naar buiten ofzo, 't is lekker weer!

zondag 13 juni 2010

Fabric Basket

Zo... Dat was alweer ff geleden hè?!
Veel gebeurd hier de laatste tijd, niet echt puf gehad.
Ga niet het hele verhaal opschrijven, als je het wilt weten mag je me mailen :)
Maar, er is een paar weken geleden een ziekte geconstateerd, deze heet Sarcoïdose.
Het is een lelijke ziekte, sommige mensen hebben er veel last van, anderen veel minder. Bij mij uit het zich vooral in vreselijke moeheid, pijn in gewrichten vooral in de polsen en ellebogen (hier slik ik 4x per dag diclofenac voor), Erythema Nodosum op mijn armen en benen (huidaandoening), kortademigheid/benauwdheid, hartritmestoornissen (hier heb ik propranolol voor, maar dat heb ik nu even gestopt omdat het wel redelijk gaat zonder), en sinds de laatste tijd ook soort paniek-aanvallen... Genoeg dus :P
Komende weken staan in teken van onderzoeken, ct-scan, longfunctie-testen, mantoux en bronchoscopie. En tussendoor ben ik ook nog de 25ste jarig :)
Voel me er wisselend onder, de ene keer down, de andere keer juist positief en opgewekt dat het goed gaat.
Ik ben gelukkig, heb een fantastisch gezin, geweldige familie, superlieve en leuke vrienden... We zijn lekker aan het rondkijken naar andere huizen, gaan een drukke maar wel heerlijke periode in!
Natuurlijk is het vervelend, maar God is goed, Hij is bij me!

Wat wel jammer is is dat ik door mijn gewrichten niet echt lekker kan haken, dus ik heb mijn naaimachine weer tevoorschijn getoverd, en gisteravond lekker even bezig geweest. Is het wat?


(trouwens gemaakt via deze tutorial)